istanbulda arakdaşın evine giderken , arkadaşım "şu bakkalın ordaki dönemeçten sağa gir ilk mavi apartman bekle ben geliyorum" deyip yolda yalnız bırakıp markete bişey almaya gittiğinde havanında hafif karanlık olmasıyla sessizliğin hakim olduğu yerde aniden topuklu ayakkabı sesi duymam arkamdan gelip daha da net duymamla (yakınlaştıgı manası) arkamı döndüğümde iki tane iri bişeyle karşılaştım önce ne oldugunu çözemedim sonra anldım travestilermiş (saçım uzundu) ay ne tatlı şeysin sen diyip yanağımı sıktılar korktum napcğımı bilemedim benden kaslılardı ikiside
sonra bir ışıkkk bir beyaz önlükkk...
"rahat bırakın lan çocuğu yarım .mcıklar .iktirin gidin" diyen bir kasap
beni kurtarmıştı
o kasapa şükranlarımı borçluyum...
