anathema'nın belki de tek trash metal çalışmasıdır*. sweet tears'dan sonra gerek savaş karşıtı duruşuyla, gerekse ağır trash havasıyla anathema'nın ününe ün katan ikinci şarkıdır.
ayrıca cradle of filth versiyonu fazla gotik kaçmakla birlikte güzeldir. 96 versiyonu da, sonlarındaki bomba sesleri olmasaydı, daha dinlenebilir olabilirdi kanımca*
