Belki bu hayatımı anlamlı kılacak şu kimsesiz çocuklara bir faydan dokunur diye ben de bişeyler yazıyım.
Hikayenin adı: Herşey küçük bir iyilikle başladı.
Narin hayata her zaman umutla bakmasını bilen, küçük şeylerle mutluolan bir kızdı.
Aslında beklediğiniz kadar ne zengindi ne de öyle büyük bir ailesi vardı.
Onu hayatın zorlu şartları böyle yapmış ve istemeden yaşından erken olgunlaşmıştı.
Fakat herşeye rağmen elinden geldiğince yardım ederdi arkadaşlarına;
çünkü bilirdi ki arkadaşları onun bu dünyadaki ailesiydiler de aynı zamanda.
Birgün yolda giderken ağlayan bir yaşlı teyze gördü.
-Hayırdır teyze neden ağlıyorsun
-Tüm paramı harcadım;şimdi evime gitmek için otobüse verecek hiç param yok, dedi
Narin ceplerine baktı ve parasını ona verdi.
Teyze kıza teşekkür edip oradan ayrıldı.
Hayır hikayemiz burda bitmiyor, sonrasında yaşananlarsa çok daha ilginç
Teyze evine geldi ve ilaçlarını içti çünkü şeker hastasıydı. Ardından önceden yaptığı kekleri de alıp o kızı bulma ümidiyle o yere gitti. Fakat bulamadı,parayı yaşlı ve fakir bir teyzeye verdi. Keklerden yolda ağlayan bir çocuğa ikram etti;orda karnı aç olan küçük köpek yavrusuna da vermeyi unutmadı.Bu kimsesiz teyze eve giderken ekmek aldı. Evde onu bekleyen torununun karnı doydu.
Yani bu küçük kızımız bu teyzeye yardım etmeseydi bişey kaybetmezdi; ama bunun karşılığında bir yaşlı teyze, bir ağlayan çocuk, bir köpek,bir fakir çocuk mutlu oldu. Hayat inceliklerle güzeldir. insanlara küçük de olsa yardım etmek hayal edemeyeceğiniz kadar büyük bir sevgi zincirine dönüşebilir.
SON
(Ben de hikayede kendimi yazıyım dedim. Belki hikayedeki gibi bir iyilik daha büyük bir iyiliğe vesile olabilir.)
