Koy götüne rahvan gitsin felsefesini benimseyenlerdendir. zamanında kendisine bir çizgi çekmiş ve hayatı orada sonlandırmıştır ancak bedenen hayat devam ettiği için otonom harcamayla günü geçiren, günün sonunda ise envantere baktığı zaman sonuca aldırış etmeyendir.
Gün gelir, anla birleşir ve öyle bir şey olur ki geçirilen bitkisel hayat süresi sorgulanır. Oysa ki mutlu olmak ne kadar kolaymış şeklinde. Ama iş işten geçmesi mutlaktır ki böyle bir pişmanlık duyulabilmelidir.
