ebeveynler her zaman çocukları için doğrusunu isteler fakat ebeveyn ve çocuk arasındaki yaş farkından kaynaklanan zaman farkından dolayı, ebeveynlerin doğruları her zaman için çocuğun yaşayacağı doğrular ile uyuşmamaktadır. bu nedenden dolayı çocuğu için her zaman iyisini isteyen ebeveyn farkında olmadan çocuğuna kimsenin veremeyeceği zararı vermektedir. çocuklarının, çocukluk dönemi ve ergenlik döneminde ruhsal yapılarında bıraktıkları izler onların hayatları boyunca farkında olmadan o izle yaşamasına neden olmaktadır. bu sorun itibariyle birçok çocuk toplumun hastalıklı bireylerini oluşturmaktadır. zira bu bireylere düşen önemli iki görev düşmektedir. birincisi kesinlikle yaşadıkları durum ile ilgili ebeveynleri suçlamak yerine, sistem-zaman değişiminden dolayı yanıldıklarını bilmek ve onlara karşı içten içe kin beslememek, ikincisi ise kendi psikolojilerini titizlikle incelemek ve problemleri bularak kendilerini baştan oluşturmak, düşünce bozukluklarını gidermek.
