ah be dost, olmadı şimdi bu. boş kadehlere vuruyorum yine. bak ulan koskoca 70'lik dikilmiş karşımda bekliyor. sırıtıyor ibne, yalnızsın sen diye. boş kadehime dolduruyorum yarım duble. ona vuruyorum, onunla dertleşiyorum, ona ağlıyorum, ona sızlıyorum. ah be kardeşim, olmadı şimdi bu. ibne 70'lik azıtmaya başladı yine. sen hep yalnız kalacaksın diyor. yalnız yaşayacaksın, yalnız öleceksin. yalnız, yalnız diye başlıyor cümlelerine. anlatıyorum ona, seni söylüyorum. küfür ediyorum. zafer var diyorum, gelir diyorum. alır diker seni kafaya, aç susuz kalırsın diyorum.
ölüm demişsin can dostum. ölümden bahsetmişsin, öyledir ölüm kardeşim. ölüm soğuktur, ölüm ağlamaklıdır. ölüm bambaşkadır. bir yer de kurtuluş, bir yer de azaptır. bizim yerimizi sorarsan can dostum, biz kurtuluşumuzu çoktan ilan ettik. nasıl bu vatan kendi kurtuluşunu ilan ederken nasıl kanlar aktı, biz de öyle akıttık gözyaşlarımızı. kurtuluşumuzun ilanı bugündür can dostum. bizim yerimiz bellidir şimdiden. biz kaybettik hep, onlar kazandı.
şimdi sen, bir okyanusun ortasında kocaman bir adasın. deprem olur, dalga olur gömülmezsin sulara. sadece ıssız bir ada, uzaktan bakınca fark edilemeyecek kadar büyük ve uzak, yakından bakınca yürünemeyecek kadar engebeli ve çukurlu.
o elbet bir gün gelecek dost. okyanusta başıboş kaldığı vakit sığınacağı tek ada sen, yiyeceği tek lokma sen, içeceği tek su sen olacaksın. büyüktür benim dostum. ağlar, içten içe ağlar güler yüzü.
