öncelikle şampuan yoktur. bunu netleştirelim. kalıp sabun kullanılır pazardan alınan. bildiğin markasız kalıp şeklinde kesilmiş ve ağır sanayide kullanılan bir kokusu olan.
sonra,
su o yanan sobanın üstüne önceden konulmuş "güğüm" içinde ısıtılırdı. dakikalar öncesinden odanın kapısı açık kalmaması konusunda yani evin içi ısınsın diyerek ev halkına telkinlerde bulunurdu. (anne yapardı bu telkini. genelde ben telkin yerine abime cinsel içerikli telkine yeltendiğimden ve hep zararlı çıkıp ağladığımdan, anne daha politik ve otoriter sesi ile başarırdı. neyse) leğenin altına ve yaklaşık iki karış etrafına üstümüzden çıkan kirli elbiseler serilirdi. olası su sıçralamalarını göz önüne alarak. derken,
o lanet olası leğenin içine ne zaman girsem trt1 voltran'ı yayına koyardı. ulan televizyona bakacam diye gözüme kaçan sabunlu su yüzünden az mı kör olma tehlikesi geçirdim be. banyo bitince arizona kertenkelesi gibi olurdu gözler. kıpkırmızı. üstelik annem tarafından göte yediğim şaplağın haddi var hesabı yok. bak içim burkuldu yine.
bonya biter, don gömlek giyildikten sonra sanki marifet bir iş yapmışım gibi ödül beklerdim. lan sevmiyordum o banyo merasimini işte. ve ödül bekliyordum! banane. sonra ayaklarının altındaki toza kurban olduğum o güzel varlık gider bana iki yumurta pişirir, ekmeğe sanayağ sürer getirirdi önüme. işte bu! ödül önümde. heyy ehy. meleğim benim nur içinde yat emi..
