uludağ sözlük mobil

ölüm orucuna girmiş olanların annelerine yazılmıştır. anne ile dialog şeklinde gelişir:

*Düş kuramıyordu analar; ölümün dehşetinden...
Yıkanmaktan eskimişti anaların gözleri...
Birbirlerini acılarından tanıyorlardı...
Anaydılar...
Çocuklarının ilk evleri onlardı...

-Ah yavrum ah!
Önce sen taşındın benden
Sonra da ben kendimden
Ben, bende değilim
Ben, sendeyim kızım...

*Anaların bir damla gözyaşında
Bir şehir bütün kirlerini yıkardı...
Ve en çok analar dövülürdü
Boran fırtınasında; çocukları dövünürken...

-Kızım, yavrum
Göğsüm yanıyor...
Gözlerin tanımaz beni...

pnar 26.10.2006 05:05

4 ...

tutsak anaları