zamanın güzel şeylere gebe olduğu düşünülen günlerde dağa taşa yazılan güzel bir yemindi. (sloganlığı sonradandır) "evrende her şey durumunu korumak eğilimindedir" fizik yasasını kolpa bulan ateşle kavrulmuş gencecik yüreklerin değişime direnen korkaklara hatırlatma notu gibiydi.
değişmeyen, evrilmeyen, yeniden inşa edilmek üzere devrilmeyenin kokuşacağını bilen, bunun için gereken neyse yapmaktan çekinmeyeceğini taahhüt eden yüreklerin ateşini söndürdü değişmekten ve devrimden korkanlar. o yol denenseydi bugün olunduğundan daha kötü olma ihtimali neydi acaba?
