tesbih
sen giderken gözlerim dopdoluydu
ve yağan yağmurla caddeler ıslak
yokluğundan bir rüzgar esti hazin
teselliler döküldü yaprak yaprak
gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
bir karanlık geldi gittiğin yerden
ümitlerim vardı tesbih misali
sen giderken dağılıverdi birden
ümit yaşar oğuzcan
