sokak aralarinda bagira bagira gezenleri gosterdikleri emekten dolayi takdir ederken, zaman zaman beni zor duruma dusurdukleri icin de kizmiyor degilim. sabah bazen onlarin sesleri ile uyaniyorum ama asil zorlugu bazi onemli sirketlerle is gorusmesi icin arandigimda yasayabiliyorum. buyuk bir sirketle gorusurken sokaktan amcam "domataaaa" diye bagirdigi zaman tuhaf bir ambiyans oluyor, ben de artik onlem olarak en uctaki odaya kendimi kapatarak telefon gorusmesini gerceklestiriyorum.
bugun duydugum bir seyyar saticinin sesi bu yaptigimin ne kadar dogru bir hareket oldugunu gosterdi, seyyar satici amcanin hoparlorle agzindan dokulen kelimeler sunlar idi:
"koyun gubresiiii!!! kilosu 2 lira, koyun gubresiiii!!!"
