okul yıllarından beri ailelerin çocuklarına 'bak çocuğum seren teyzenin oğlu ali abin fen lisesini kazanmış, sen de çalışıp kazanmalısın.' gibi cümleleriyle başlar. daha sonraları liseye geldiğinizde büyük sınıftaki abilere ablalara özenirsiniz. onlar gibi olmak istersiniz 'vay be ne kankalık ama, geçen bekir'i dövdüler çok pis toplanıp, birlik oluyorlar agaaa, biz de onlar gibi olalım oğlum.' gibi cümleleri kendiniz kurmaya başlarsınız. daha da sonraları erkekler için bayanlar çekici gelir, onların oturuşları kalkışlarına hayran olursunuz. bunun bir nedeni de kendi döneminizdeki arkadaşlarınızla içinde bulunduğunuz yarıştan kaynaklanır. kimin sevgilisi daha güzel den kimin sevgilisi daha büyük endişesine kapılırsınız.
daha daha da sonraları 'ya lise çağlarında neler düşünürdük saflık işte.' diye kendinizle dalga geçersiniz ama daha bebeyken annenin babanın dayının arkadaşlarının komşunun baskısı sizde yer etmiştir, zor silinir. benim niye olgun bir sevgilim yok diye yanar yanar dolanırsınız.
