bir sözlükteki yazar kişisi için de söylenebilir bilinmezlik...
şöyle ki; herkez ayrı ayrı yaşamların içerisinde sanki, bilinmezden gelir yazdıkları yazılar, duygular ne ötesi belli ne berisi. ne yaşıyor yada ne yaşadı... o gün onu yazdı ama ne yaşadı iki satır yazdı ve gitti ama nereye gitti? kendi yaşamına... ama nasıl bir yaşama... kimi zaman babasını anlattı kimi zaman giden sevgiliyi, aşkını, özlemini kimdi o bilmedi kimse. ** bazende çocukluğunda içini burkan, asla unutamadığını paylaştı kimi zamanda en mutlu anını... bir gün geldi en büyük nefretini yazdı... sadece saniyelik bir an kaldı yazdı ve gitti. bu çok tuhaf, bir okadar da güzel bir duygu kimsin, neredesin bilinmez... ama duyguların bilinir, hislerin bilinir üzüntülerin, mutlulukların bilenebilir ama sen bilinmezsin bu bir gizemdir bu yüzden yazmak güzeldir, okumak güzeldir...
