sartre ve nietzsche okuyarak entellektüel endişelerini gidermeye çalışan, uyuyanlar sessiz ve tatlı bir geceyi kaçırırken gecenin tadını sabaha kadar çıkaran, başkaları gibi normal olmalarının sürpriz olmayacağı ve kısa süreli uyku bünyelerine yeterli olan yazarlar...
sabah saatlerinde ayakta olmayı sevmiyor olabilirler, diğer yazarların gece uyumayı sevmelerine ses çıkarmazlar, ki normali budur.
amaçları normali yakalamak olamaz mı? elbette... toplumun kemikleşmiş fikirlerinin tersinde, gelecek planlarının iştahı saklıdır gecenin karanlığından sabaha dek. onların da planları vardır, bol oksijenin altında sabah saatlerinin tadını çıkararak düşünür ve karar verirler. bazen kararlarını destekleyen fikirleri oluşur ,bazen de vazgeçip daha uygun bir yol ararlar, bir fincan çay, sıcacık güneş ve sessizlik eşliğinde.
tek amaçları uludağ sözlükte seve seve yazmak değildir onların, diğer yazarlar gibi onların da akıllarından geçenler vardır.
belki bugün, belki yarın; ama sonunda...
