(bir adım yalnızlık
bir adım hüzün
doğmaz hiç sabahım
olmaz gündüzüm)
Yalnızlığın terkisine yüklediğim isyanımdır çığlıklarım.
Bu bilinmez gecenin labirentinde oradan oraya savrulur.
Zihin duvarlarımda yankılandıkça anlarım
Yatağım soğuk,
Ellerim boş.
Düşlediğiniz geceler başka bir yatağın koynundadır şimdi.
Bana kalansa
Yine benim bu sarhoş gecede.
Biraz şarap,
Biraz da kahve.
Yarım kalan şarabın uktesini bir ben bilirim.
Piyalem boşalsa da diğeri boşalmaz bilirim.
Her seferinde iki piyale şarap doldurur,
Yalnız birini içerim.
Böyledir benim gecelerim.
Yalnızlık ve hüzün!
Göbek adımdır benim.
Kimseler bilmez,
Ben bilirim.
Bazı bazı çalınır kapım,
Sorulur adım.
Ben o sıra kaçışmaktayım.
Kimselerin bilmediği bir yeteneğim var,
Umutlarımı piç edip, uyuşmaktayım.
