çoğu kişi sözde milliyetçidir bu memlekette. daha önce de bahsettiğim gibi, adam uyuşturucu içip duruyordur sürekli gelir sana ''senden daha dindarım, daha fazla atatürkçüyüm, daha fazla bilmem neyim'' der. adeta bir yarış bu. insanların çoğu kendilerini belli bir sosyal statüye sokmak ister. mesela tuttuğunuz takımın maçına gidin. özellikle galatasaray ve beşiktaş maçları. insanlar adeta birbiriyle yarışıyor ben daha fazla cimbomluyum, ben daha fazla beşiktaşlıyım diye. alkol olan bir ortama gidin, ''ben şu kadar içerim, ben bu kadar içerim, şu kadar içtik bayılmadık, bu kadar içtik ölmedik'' gibisinden cümleler dolaşır, insanlar bir yarış içerisinde olduğunu belli eder.
milliyetçilik, sağcılık, solculuk, ülkücülük falanda böyledir. özellikle şuan yaşayan 25 yaş altı kişiler bu statülere kafa yorduğu zaman, bağlı oldukları statünün amaçlarından çok, kendilerini ön plana çıkarmayı tercih ederler. ben ülkücüyüm, ülkücülere laf edemez kimse, ben solcuyum, solculara laf edemez kimse, ben sağcıyım bana kimse dokunamaz gibi amacından sapmış çıkar işine dönmüş durumda bu işler.
bu yüzden türk milliyetçisi de, sağcısı solcusu bilmem neciside kendi aralarındaki dayanışmalarda zayıf kalırlar. geçen ankara da sağcılarla solcular çatışıyordu meydanda, her iki gruptanda toplasan 500 kişi var, onlarda 250 250 saldırıyor birbirine. diğer sağcılar solcular nerede peki ? koca ankara da 500 tane mi sağcı solcu var ?
