ütopyadır, aşikar.
Kurallar sıçmak için gittiğimiz yere kadar girmişken, mümkün değildir ki uygulansın.
Tuvalette bile anarşist olamıyorum ki kardeşim.
"bulmak istediğin gibi bırak"
Yok efendim anarşist olacağım, şuraya kol gibi sıçıp da bırakayım desek olur mu ?
olmaz.
Lakin öyle bulmak istemem ben o tuvaleti.
Kurallardan sıyrılmak istiyorsak tek yol hayvan olmaktır.
E bunun için de geç kalmış sayılırız.
Bir köpek girse evime, duvarıma işese bu davranışından onu sorumlu tutabilir miyim?
Sorumluluk için önce akıl ve irade şart değil midir?
Ve sorumlulukları olan her insan topluma, düzene, devlete kurallarla bağlı değil midir?
memnun olsak da olmasak da bu böyledir.
Bir muhabbet kuşu anama küfretse yada.
kime kızacağım?
Bir hayvana mı?
Bunun sorumlusunu bulmak istemeyecek miyim?
"Kim öğretti lan bu kuşa küfretmeyi?" Demeyecek miyim?
işte bu yüzden kurallar gereklidir, devlet mecburidir.
Hem bu bizim işimizi kolaylaştırmaz mı?
Sorumlu belli, ceza hukuku belli olduğu sürece hak yerini bulmaz mı?
