hayatında iran'a gitmeyenlerin haklarında işkembe-i kübradan yorum yaptıları kadın olmaktır.
özgür gibi görünmelerinin arkasında recm korkusu ya da din polisinin işkenceleri bulunmaktadır. günün herhangi bir anında kırsal yörelerde aniden hakarete uğrayan, tartaklananlarına rastlayabilirsiniz. tahran'da ise durum farklıdır. parası olanları makyajla ve saçlarını çok az kapayarak dolanabilir ortalıkta.
buradan da din polisinin cukkaya endeksli olduğunu anlayabiliriz. türkiye'de iran'da kadın olmaya öykünenlerin beyinlerini hangi sabunla yıkadıkları bilinmez ama hayatlarındaki boşluk ve dünyalarındaki çarpıklık gayet aşikardır.