hukuk dediğimizde aklımıza taraf tutmadan hak hukuk gözeten ve adaletsizlikleri düzelten bir kurum gelirdi. istanbul barosu sayesinde hukukun amacının adalet dağıtmak değil, kendi siyasal görüşleri doğrultusunda hükümler çıkarmak olduğunu öğrendik. en cahil insan bile bir sınava girince iki insan ne okumuş olsa bile sadece bilgilerin yarıştırılacağını bilir ve bu şekilde adaletli olacağını düşünür.
iki kişi maraton yarışına başlıyor. birisine 5 km koşacaksın, çünkü sen iyi eğitim aldın derken diğerine senin antrenman yaptığını görmedim, alt yapında yok zaten, ayakkabını da beğenmedim, bununla koşamazsın deyip 8 km koşmaya zorluyorsun. benim adalet anlayışım zayıfın korunması, gözetilmesidir. ben hukukçu değilim ama hukukçu zayıfın yanında olamıyorsa en azından eşit mesafede olabilmeli...
"ben istediğimi yaparım, hukukçu benim, ben kafama göre karar veririm" derseniz insanların size ve adalete güveni kalmaz ve gün gelir desteğe ihtiyacınız olduğunda halkın karşısına çıkacak yüzünüz olmaz.
