hayatımın en iyi arkadaşlarından...
bana bu sözlüğü, beni de bu sözlüğe kazandıran insan...
büyük beşiktaşlı...
metali seven/sevdiren insan... evinde stüdyosu bulunan ve o müzik aletlerini konuşturan kişi. (ben metalciyim, müzisyenim diyen arkadaşların eline verebilecek bir kabiliyet.)
daha fethiye'ye gidip barda çalacaklardı. kısmet olmadı...
ve sen evren adalar, selfless, yada her nasıl adlandırılırsan ki benim hayatımın en neşeli insanı... yattığın yerde huzur bul ve biz hep o cennetin penceresinden bak.
ilk defa bir yakınımı kaybediyordum ve bu kadar acı olduğunu hiç düşünmüyordum.
hayatın bana çok acımasız ve kısa olduğunu anlattı onun ölümü. yıktı...
ve ben hep başkasına olur sanıyordum... ilk defa bir ölümün arkasından hıçkıra hıçkıra karanlıkta ağlıyordum...
