hayat cok komik bi hal alınca da yazası gelir insanın. neden uluorta bunlar yazılır diye düşünmeye gerek yok. zira hersey alenen yaşanırken saçmadır içine atmak.
herkes yoluna bakmış, bazıları arkandan kuyu kazmış, bazıları acıların cocuğunu oynayıp salağa yatmış. sen ise durduğun yerde saymışsın * aferim yavrum aferim! kırmızı kurdeleni yakana asacaklar yakın zamanda. beklemeye devam... aman sakın sen cıkma bu depresif dunyanın dışına * sakın!
birileri hayatından bişeyler calıyor, birileri senin olanları parçalayıp alıyor diye neden ışıkları söndürüp yasa bürünüyorsun? ha neden? sanıyorsun ki acın hafifleyecek sanıyorsun ki yapman gereken en normal şey bu. yeter! kayıpların, kayıp sayılması için bu kadarı yeterli... ama artık dur!
