Faydalı eylemdir. Öncelikle eve azrail dahil hiçbir melek giremez, dolayısıyla ömrü uzatır.*
Sonralıkla çocuktur. Seni sever, birkaç saat bırakıp gitsen özler, sırnaşır, senden sıkılır uzaklara gider, üzülürsün teselli eder, sevinirsin hoplar zıplar. Hasta olur, başında sabahlarsın. ilacını içirir uyutursun. Üzgün olduğunu gözlerinden anlarsın. Ona bakınca için erir, "çok seviyorum lan ben bunu" dersin durduk yere. Bazıları ne derse desin hayvan değil, özünde en kralından daha insandır. Dolayısıyla işbu eylemin de evde; kalbinde bir minder ayırdığın bir evladını, 6 yaşından yukarı çıkmayan bir çocuğu beslemekten farkı yoktur.**
