calisma masamdaki kagitlari yirtarken sanki hayatimi da yirtiyormusum gibi hissettim. ama kimsenin beni baskasinin yaptigi hatalar yuzunden yirtmasina asla izin vermezdim... kagitlari masamin altindaki kucuk cope attim.
basimi kaldirdigimda odamin ne kadar bogucu oldugunu dusundum. sanirim masam sandalyem ve gramofonumun haricinde kalan her seyi odamdan atmak icin yardima ihtiyacim olabilirdi. keske o zaman da boyle dusunebilseydim zira elektrikli testere ile parcaladigim mobilyalarim elimi zedelemisti. aci cekerek gittigim hastanenin acilinde ilgin bir sekilde sira numarasi almistim ve beklemekteydim ki benden bir kac sira once oldugunu elindeki fisten anladigim otuzlu yaslarda bir abla "ocakta yemeğim var" diyen teyzeler hakkinda ne dusunuyorsun dedi uzgun bir sesle. o an bunu birine anlatmak icin artik zamaninin geldigini dusundum ve basladim anlatmaya:
her sey mualla teyze ile basladi aslinda...
wireless baglantisinin sifresini degistiren komsum busra hanima sinirlenmistim. lakin busra hanimi hicbir sekilde tanimiyordum. adinini da modeminin ayarlarina girince ogrendim. hicbir tusunu eksik etmeyerek girdigim sekiz tane sifiri olan sifresini degistirmisti. halbuki ben onun sifresini tamamen tesaduf eseri bulmustum. torrente yuklendigim icin kendisine hak vermiyor da degilim ama sinirim gecmemisti. televizyonu actigimda tek ceken kanalin fox oldugunu fark etmem uzun surmedi ve mutsuzluguma mutsuzluk katmisti. daha kotu bir sey olcagini dusunemiyordum ki "su gibi" bir programla tanisincaya kadar. ah tanju bey evlen artik!..
her sey bu kadar kotu giderken birden kapi caldi. o zamanlar asure gunu yahut haftasiymis. bilemiyorum ne oldugu. lakin koca bir tabak asureyi almamak buyuk ayipti. tabii ki kendime. zira asure en sevdigim tatlidir. artik her sey iyi gitmeye baslamisti. ve bunun nedeni asureyi getiren mualla teyze idi...
saatler gunleri, gunler aylari, aylar mevsimleri sonra hepsi yillari kovalarken mualle teyze ile iliskimiz bir anne ogul sicakligiyla devam ediyordu. birlikte su gibi izliyor, onun ordugu kazagin irmikleri sayiyor ve ikinci ogretim oldugum icin kahvaltilari ogle vaktinde birlikte yapiyorduk...
her seyin hep boyle gidecegini sandim, aldandim...
mualla teyzenin davranislari degismis. artik kahvaltilari pek seyrek eder olmus, sislerini benden kacirir olmustu. ikimizde olan bitenlerin farkindaydik ama ikimizde bu konu hakkinda konusmak istemedik...
yeni bir gune uyanmis biraz kahvaltilik almis ve mualla teyze ile aramizdaki buzlari eritmeye kararliydim. zile bastim. ve bu sefer kahvalti sirasinin bende oldugunu soyleyip guldum. kucuk bir tebessum etti ve gelecegini soyledi...
eve zamaninda gelmisti. kahvaltimizi yapmis son caylarimiz icmek icin koltuklara gectik. cayimizi yudumluyorudk ki mualla teyze:
"ocakta yemegim var" dedi.
mualla teyze hicbir zaman besten once aksam yemegini hazirlamazdi... durumdan iskillendim. dairemden ciktiktan sonra evine gitmeyecegine emindim cunku cantasinda yeni dantel orneklerini gormustum... oyle de oldu zaten. evimden ciktiktan sonra bir ust katimdaki daireye gittigini ayak seyelerinden anladim. kapi araklik kalmisti. girmemek de tereddut etsem de dayanamadim girdim bir de ne goreyim...
bir kosede yeni ornekler bir kosede patates salatasi, kisir, caylar, kekler, kurabiyeler... ve mualla teyzenin disinda iki genc hatun. mualla teyze mahcuptu lakin ben de onu takip ettigim icin mahcuptum. bu sefer ilk adimi o atti ve tanitti. merve ve busra... busra mi?! aylarca internetleri somurdugum insanlarla artik karsi karsiyadim. nutkum tutuldu. bir bardak su rica edip bir sure sohbet ettikten sonra evime dondum.
mualla teyzenin yaptigi bu olayi internetlerini somurdugumu bildigi halde beni busra hanim ve merve hanima ispiyonlarmadigi icin dokuz kusurlu hareketten saymadim. bu olay sonunda olagan komsu iliskisine donduk. tabii bunda televizyonumun bozulmasinin payi da buyuk oldu.
ve onu pek bir sevdigimi lakin asure yaparken icine tarcin koymazsa daha cok sevebilecegimi soyleyip konusmami bitirirken acilde sira numaramin gectigi anlamam uzun surmedi.
az once bunlari anlattigim abla ise sunlari soyledi: nurgul abla, yapmaz canim, 4. kat, yeni tasinanlar! ve aglayarak hastaneden disari cikti. bense yeni sira numarasi aldim.
