benim gibi metallica ile kafaya bozmuş bir hayranı bile kendinden nefret ettiren berbat albüm.
metallica şarkılarına baharat tadı katan sololar yok, lars'ın baterileri zaten kulak sikiyor*, james'in sesi bir acayip, çoğu zaman detone oluyor.
ama death magnetic albümü ile st. anger'ın bıraktığı enkazı temizlediler en azından. bu albümün ne kadar berbat olduğu zaten metallica'nın konserlerinde st. anger'dan hiçbir parçaya yer vermemesinden belli.
