an itibariyle beni yakalamış durumdur. heralde bütün ay bu kadar acıkmamıştım. deli gibi açım lakin ne kredi kartında para var ne de üzerimde bir lira nakit. borç almıcam çünkü akşam maaş yatıcak. bir yerde yemek yiyip "abi akşama getiricem" de demiyeceğim. ne kadar vahim bir durum dimi. açlık. aslında değil. zira akşama kadar dayanabilirim. belki bugünü bile çıkarabilirim. yine de aklıma, çöp karıştırmadığım, açlıktan gözümün dönmediği hatta dilenmediğim gelince diyorum ki; "evet daha tam olarak acıkmamışım". bilmiyorum bile hatta açlığı. aç olup gözü doymayanlardan da değilim. sokaklar aç, insanlar aç ve evet açım bende. ama akşam benim param olacak peki ya olmayan? o hep aç.
mesaj yağmurundan sonra gelen edit :insanlık ölmemiş be abi.
