hapisteki herkesin kader mahkumu olduğunu sürekli hatırlatan televizyonlarımızın mahareti.
bana bir gazetecinin yaptığı programı hatırlattı. kader mahkumu olarak nitelediği kişiyle duygu dolu konuşmalardan sonra sormak geliyor aklına. suçun ne? gasp. hırsızlık olsa yine neyse ama bıçakla yol kesiyor 20 defa hemde.
başka yerde olsa yanından geçmezsiniz ama televizyonda türkü söyleyip ağlayınca evin oğlu gibi oluyor.
bizim millet iki gözyaşı görünce geçmişi unutur kolayca.
tamam gerçekten şanssız olup gerçekten kader mahkumu olanlar var ve onlar için hepimiz üzülüyoruz ama tavuk keser gibi adam öldürenleri bile aynı kategoriye koyanlara da yazıklar olsun.
