Aslında birbirlerinden başka ve fazla pek de bir şeyleri olmayan ortalama bir çevrede yaşanan aile ilişkileri ve bu küçük sayılabilecek yaşamlarda bile ne kadar gereksiz "sırlar ve yalanlar" olabileceğini gösteren, bunu ise abartılı duygusallıklar, ağdalı diyaloglar yerine tamamen gerçekçi sahneler, ilişkiler diyaloglarla gerçekleştiren, ingiliz yönetmen mike leigh'in 1996 yılınca cannes film festivalinde altın palmiye dahil, toplamda 29 ödül sahibi olan "güzel ve düşündürücü" filmi.
--spoiler--
filmin özeti son bölümde çığrından çıkan maurice'in şu sözlerindedir;
+ Sırlar ve yalanlar.
+ Hepimiz acı içindeyiz. Niye acımızı paylaşamıyoruz?
+ Tüm hayatımı insanları mutlu etmeye çalışarak geçirdim.
+ Ve en sevdiğim üç kişi birbirinden nefret ediyor!
+ Arada kalan benim ve artık buna dayanamıyorum!
--spoiler--
