yalnızlığının bedenine hükmettiği noktada gözünden dökülen sessiz ıslaklığı kimse farketmeden kaçmak istedi , toprak ve ay ona bakıyor o ise oturmuş ağlıyordu . sürekli tekrarlanan tek bir kelime gecenin sessizliğini bozan ; tek bir kelime ama bir çok anlam barındıran sevdası . yalnızlığını anllattı o kelime , çaresizliğini , korkularını , umudunu , umutsuzluğunu ve benliğini , tek bir kelime anlattı güzünden süzülen sessiz ıslaklığı . ay eşlik etmek istedi parladı etrafı aydınlattı ama olmadı , rüzgar yalnızlığını paylaşmak istercesine sardı bedenini , ağaçlar seslendi yaşama sevinciyle , torak yeşerdi can vermek istercesine gözlerine ama olmadı , olamadılar ; tek bir kelime gecenin ve ıslaklığın ortasında , bir kız ayın ve torağın arasında , bir insan ! sevdası ve bilinmezliğin çaresizliği içerisinde ve ona eşlik eden garip bir gecenin içinde , sabaha kadar ağladı kendi kendine .
