beklenti ve alışkanlıkla doğru orantılı bir hissi yaşamayan kişi. ortalama bir arkadaş çevresi ve ona değer veren bir ya da iki kişisi yoksa mesaj trafiği de doğru düzgün olmaz. mesaj gelse de ya aveadır ya önemsiz bir şey. öyle ki telefonunu kaybetse belki birkaç gün fark etmez bu insan. ama biri olur ki hal hatır sormayı eksik etmez, onun iyi geceler dediğini görmeden göze uyku girmez bununla beraber hem bir alışkanlık doğar, hem de bir beklenti. hoş bir durum "acaba ne yazmış?" diye meraklanmak o birkaç saniyede. 1, 2, 3 gün olur ardı kesilir mesajların, olsa da içeriği hafifler, uzunluğu küçülür cümlelerin. ama beklenti daimi. acaba? derken gelen operatör mesajı ise sinir bozan. yoksa olur olmaz saatte gelmesi değildir insanı kızdıran operatörden mesaj gelince. göz kırpar sana kampanya mesajı birkaç hafta öncesini hatırlatırcasına, çünkü normalde odur sadece "naber (:" diyen çıkarı doğrultusunda. adeta "kaldık yine başbaşa naber" der. arayanıbil'miş. bana ulaşamayan olursa bildirecekmiş yine sms ile, kimse arayan. iyi de önce bir sor bakalım var mı bekleyen ve dahası var mı bir beklenen...
