fifa serisinin niyeyse en beğendiğim oyunudur ve genellikle fifacılar tarafından sevilmez. bu tablo karşısında, üzülürüm. hoş, hala hatırlıyorum sociedad maçında real madrid olarak gol attığımda ayağa kalkan sociedad taraftarlarını... ama olsun, biz 03'ü rakip takımın golüne çılgınca sevinen taraftarlarıyla sevdik. oxford united'ı premier lige çıkarmayı sevdik. zımba gibi şutlarda, fileye çarpıp geri dönen topları sevdik. maç başında sahaya ışıkla yansıtılan takım logolarını sevdik.
çocukluğumun ilk hayal kırıklığıydı fifa 2003. babamla anlaşamazdım, çekinirdim ondan. sevmezdim de aslında. ilk kez cesaret edip bana oyun almasını istemiştim. çok tanıdığı vardı, nereden alacağını bilirdi. herhangi bir dükkândan alıp getirmesini bekledim. ilk gün unuttu. akşam baya küfrettiğimi hatırlıyorum. ertesi gün getirdi. janjanlı kapağı falan vardı.
orijinal almıştı ve oyun almanca'ydı, tek dil seçeneği de oydu. çat pat anlayarak oynamayı denedim. oynuyordum ama menüler arasında gezinirken sürekli kayboluyordum. bir sezon kadar maç yaptım öyle farklı takımlarda. hepsinde 10-15'er tane. nantes, oxford united, real madrid... güzeldi be. çok güzeldi anasını satayım.
gol olunca altta tor yazardı. "biz gol diyoruz ingilizler goal diyor, bu almanlar niye böyle ki?" diye düşünürdüm. hey yavrum hey. şimdi yine indiriyorum. almanca olsa bile çatır çatır oynayabileceğim. babamın almasını beklemiyorum. hala uyuyor. artık nefret de etmiyorum.
