ne kadar güzel, ne kadar sıcak, ne kadar yakın... adını bile soramam. istisna zannettim, bir kuralmış. nazik bir katil doğurmuş ve kazanmış. adaleti sarmış kumandalı bir cinnet. nedir ki? biri eksik biri fazlaymış. düşünelim biraz. kötü bir film gibi başından sonu belli. beton ormanın avcı ruhları kapılar ardında. zıplarlar ego tramplenlerinde. kadınsız erkeksiz bir şehvet düşünün. sürtünüyor birbirine, yağmalıyorlar. oyundur, oynarlar. bitmiyor işgalleri... atılır mıyız oyundan, benzemezsek onlara? öğrenince oyunu o masal yine başladı. sıkı olaydı. bu kadar kaos bize fazlaydı. bu kadar mert mi kaosun dili. gördüm gördüm gördüm... karla örtülü hala. gün gelip izleri silinecek unutmak kolay, karta on taksit. hayat bizi büyüttüğü gibi budayabilir de. sonrası serbest sonrası pazar... sevmem ki. "uçurmayalım da besleyelim mi?"... bahane mi lazım? mazeretimiz mi kalmamış? bilmez ki. başka bir uyuma dönüyor her şey. yetişmek mi lazım? kapkara kapılar sormuşlar onlara... onlar bilmez onlar bilmez... bu işler o kadar kolay... herkes hala kibar! nümayiş zannettiler...
