turkcu olmayi pkk karsiti olmak icin yegane care goren turkculerdir bunlar. bir onceki entryde bir tek kez bile bu basligi acanin ya da bu sekilde dusunenin pkk sempatizani oldugunu dusunmedim. turkculugu kurtculugun ya da bir baska irkin 180 derece ziddi olarak da yorumlamadim, yorumlanamayacagi icin.
Ama kufreden turkculer(!) kendilerine bulasmis bir marazi kendi elleriyle aciga cikariyorlar ve pesin hukumlu olma hastaliginin ne derece elim oldugunu bir kez daha ibretle musahede etme firsati veriyorlar. Yine idrak edemiyorlar ki kufretmek bir galip gelme belirtisi degildir ve onlarin da cok iyi bildigi gibi kufrettikleri sahislar da misliyle o kufurleri kendilerine takdim(!) edebilirler. Ama caresizler, amaclari anlamak ya da dinlemek degil dunden bugune geldikleri luzumsuz kaliplari korumak adina sunabilcekleri, izah edebilecekleri bir savlari olmadigini biliyorlar fekat bu seferde bir omur boyu benimsedikleri bu halin savunmasiz kalmasi iclerinde kararti meydana getiriyor ve sadece kendilerini rahatlatma adina sozde bir savunma metodu olan kufrederek saldirmayi yek ve son care olarak kabul ediyorlar.
turkcu olmak pkk karsiti anlamina gelmeyecegi gibi turkcu olmamak da turk milletine karsi bir hakaret ya da ayip olarak sayilamaz. 19. yy'a kadar turkculuk kavramiyla tanismayan osmanli'da bir kisim mesrutiyet devri aydinlarin turkculugu benimsemesinin tek sebebi devrin gozde akim olarak ulusculugun yaygin olmasidir. Buna ragmen o devirde dahi latin, yunan ve hatta ermeni alfabesiyle eski turkce romanlar yazilmis hatta gazeteler nesredilmistir. bugun uc bes akli evvelin, yuzune tukurulmeye bile tenezzul edilmeyecek haysiyetsizin bolucu niteligindeki propagandalarini kale alip buna karsi tavir olarak irkini on plana cikartan ve/veya kendi irkina ayrica bir sevgi ve muhabbet beslemeyen diger etnik gruplarin insanlarina karsi taarruza gecmek, bunu yaparken de her yolu mesru gormek en hafif tabiriyle vakit ve akil israfindan baska birsey degildir.