bugün muhalefetin söyledikleri benzer şeylerdi. her iki muhalefet de akp'nin halkı fakirleştirdiğini terörün sebebinin fakirlik olduğunu söylediler. iki cümleyi ard arda kullanarak terörün sebebi fakirlik, dolayısıyla terörün sebebi akp demeye getirdiler. fakat siyasetçi olduklarından gerekirse kıvırabilmek için araya nokta koymayı da ihmal etmediler. neme lazım. biri çıkar terör akp yokken de vardı der. onlar da kıvırmaya ihtiyaç duyarlar.
şimdi her iki sorunun sebebi olan siyasilerin kendi eserleri olan terörü ve fakirliği akp'ye yüklemesi ne kadar garip değil mi? gençler bilmeyebilir. fakat bu terörün baş aktörleri ulusalcılıktır. bugün ulusalcılığa her iki muhalefet partisi de sıkı sıkı bağlı. ecevit'in, erdal inönü'nün solculuğundan chp'de eser yok. 12 eylül darbesinden amaçlanan zaten ulusalcılıktı ve 12 eylül başarıya ulaşmış demek ki... 12 eylül anayasasına sahip çıkmalarını yadırgamamak lazım. neyse benim bu başlıkta meselem o değil.
terör ve fakirlik... bu ülke yıllardır eski siyasetçilerin veya devlet kadrolarının bize miras bıraktığı bir terörle mücadele veriyor. dün bizi yönetipde bugün muhalefette çar çar konuşanlar yıllardır o parlamento içindeler. muhalefet de oldular iktidar da oldular. yani her şekilde geçmişimizde izleri var. onların bu başarısızlığı varken konuşmaya hiç hakları yok. insan birşeyler yapar ve yaptıkları ona konuşma hakkı verir. deniz baykal veya mhp bugüne kadar bu ülke için ne yaptı? terör konusunda ne gibi çözümleri gerçekleştirdiler? koca bir hiç... şimdi birileri akp'li olduğumu düşünüp akp ne yaptı demeye getirecek. kardeşim akp'nin ne yaptığını da konuşuruz. fakat akp yapmadı onlarda yapmadı diye savunmak çok ayıp. şimdi fakirlik konusuna gelelim. bu ülkede şu kadar fakir var, falan filan yazıyoruz, yazıyorlar, muhalefetteki siyasetçiler gündeme getirip konuşuyor. diyelim ki türkiye'nin % 80'i fakir. bunlar son 7 yıl içinde mi fakir oldular yoksa daha önce mi fakirdiler? ülkeyi türlü krizlere sokup 1990-2002 arası fakirliği diz boyuna çıkartan muhalefet şimdi çıkmış akp yüzünden fakirsiniz diyor. kendi yaşamıma, dostlarımın yaşamına bakıyorum. 1990-2002 yıları arasında sıfırı tüketmişiz. neyimiz var neyimiz yoksa ayağa kalkıp yeni işler kurmuşuz, sonra kriz gelmiş tüm birikimimizi alıp götürmüş. yine toparlanıp bu kez iyi olur diye eş dostumuzun neyi var neyi yoksa nazımız geçenlere sattırıp paralarını elinden almışız ve iş kurmuşuz yeni krizlerle onlarda gitmiş. o yıllarda birçok insan işini kaybedip intihar etti. hırsızlık gibi suçlar aşırı arttı. şimdi bana denizli'de fabrikasını kaybeden birinin ağlayışını gösteriyorlar. binlerce kişi aynı durumu çok yaşadık. ağlayışlarımızı kimse görmedi. artık çoğu insan o krizlerden sonra bir iş yapmaya korkuyor, bir kısım insanın ise iş bulma ümidi kalmadı. çünkü en verimli çağlarında işe girmesi gerekenler ülke krizlerle çalkalanırken bir iş bulamadılar ve artık yaşları 30-45 arası. o adamlara bir sürü genç varken kim iş verir? bu yaş grubu insanların bir süre sonra kendi işlerini kurup yanlarına genç kadrolar alması ile yeni gelenlere iş imkanı ortaya çıkar ve süreç işlerdi. fakat kayıp bir 12 sene varken o kuşak ve devamı birkaç kuşak o kayıpları ödemeye devam edeceğiz. bugün fakirlikten dem vuranlar ülkenin sıfırı tüketmesine sebep olanlardır. sıfırı tüketmiş insanlar neyi var neyi yoksa ancak karnını doyurmaya başlar. yeni kazanç olmadığı içinde zamanla fakirliğin iyice pençesine düşer. ülkemizde böyle. devlet iş yapsın diye kredi veriyor. fakat insanlar 8-10 sene önceki borçlarını ödemekle meşgul hala. fakirlik bugün ortaya çıkan bir şey değildir. anneniz babanız zamanında zenginliklerini kaybetmemiş olsaydı fakir olmazdınız. öncelikle şuna dikkat edin. fakir insanlar bunları unutmuyor. gençler unutabilir ve bilmeyebilir. ancak aileleriniz fakirleştiyse bu eski muhalefetin beceriksizliğiyle, yolsuzluğuyla fakirleşti. fakirleşmeyenler ise bu durumdan habersiz onlara oy vermeye devam ediyor zaten. bir şirket için düşünün işler kötü gitmeye başlayınca güncel çözümlerle uzun bir süre idare edebilir. battığını farkettirmez. ödemelerini aksatır, kredi çeker, borç alır ama yüksek faizle aldığından veya vadesinde ödeyemediği için varlıklarını kaybetmeye başlar. yani bir şirketin işleri bozulduktan sonra kapanmaya giden süreç 8-10 sene alabilir. ben akp'yi değerlendirmek için 2010-2015 arası büyüme oranlarına bakacağım. çünkü geçmişin etkisi ancak bitiyor. tahminimce 2015'e kadar ülkemde çok güzel şeyler olacak inşaallah... bence başlık yanlış, türkiye cumhuriyeti batmıştı ve küllerinden yeniden doğmaya çalışıyor. 2002'de tüm eski partiler neden tasfiye oldu sanıyordunuz? kemal derviş'in "icra ve iflas memuru" olarak türkiye'ye gönderildiğini ne çabuk unuttunuz?
türkiye dün yemyeşildi, dutluktu da bugün mü birden fakirleşti, bugün mü terör başladı diye düşünmek lazım... bana akp döneminde işini kaybetmiş kaç insan gösterebilirsiniz? ben size akp'den önce işini kaybetmiş ve hala iş bulamamış binlerce insan gösterebilirim.
