"harelenen bir kumaşın" üstünde gezinen dünyanın en güzel ellerinden bir tanesedir.
el değil aslında yürektir o. kırda yeni yeşermiş bir ceviz ağacının kokan taptaze yaprağıdır. ayva çiçeğinin sarısıdır. bademin yeşilidir.
kümülüs tadında geçen bulutların dünyaya düşen gölgesidir. pırıl pırıl bir günde dibine oturulan zeytin ağacının etrafa yaydığı kokudur. hem sonra şehre sapan patikatadır. yürürken yan yana aniden uzanıp kavrayıveren candır insanı. her ayrıntısına kadar tasviri yapılabilecek tek eldir sevgilinin eli...
"
ne güzel şey hatırlamak seni :
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi istanbul toprağının…
içimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti…
parmakların ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının,
güneşli bir rahatlık
ve etin daveti :
kıpkızıl çizgilerle bölünmüş
sıcak
koyu bir karanlık…
"
