laf etmek sıradan bir olay değil. içinde olumsuzluk barındıran bir fiil.
son on yılda (yani kürt realitesinin kabul gördüğü veyahut "kürt yoktur" yalanın sökmeyeceğinin anlaşıldığı zamanlar) kürtlere laf etmek, onları aşağılamak, hor görmek nefret suçu oluyor. dünyanın her yerinde olduğu gibi; amerika'da, ingiltere'de zenciye laf edemezsin. zenci gibi renk ayrımı güden bi kelimeyi bile kullanamazsın. fransa'da afrika asıllı olanlara ikinci sınıf muamelesi yapamazsın. almanya'da yahudilere laf etmek de kolay değil.
sadece kürtler değil, herhangi bir azınlık grubuna laf edersen içindeki ayrımcı/ırkçı karaktere izin vermiş olursun!
buna alevisi de, çingeni de, eşcinseli de, sakatı da, kadını da dahil.
demokratik bir toplumda yaşıyor olsaydık, ezilenin rengine, dinine, ırkına, cinsiyetine bakmaksızın onu koruyor, kolluyor olurduk. düşmanı, savaşı, kavgayı, itaati, vesayeti içselleştiren bir toplum olduğumuz için düşene bir tekme vurmak için fırsat bekliyoruz.
şikayetçi olduğumuz şeye bak: "kürtlere laf ettirmiyorlar"
