olgunluk erkekte öğrenilmiş ve yapıntıdır. 'yol-yordam' bilir haline gelmişliktir ve erkek doğallığını yitirmeden makbul anlamda olgunlaşmaz. bir kadına 'dokunma'nın bütün tricklerini öğrenmiş olması kalan hayatını kolaylıklar içinde geçirmeyi hedefleyen bir kadın için tatmin edici olabilir en fazla. 'kolayla yetinmek' kendine rağmen yaşamaktır, insanın kendine ihanetidir.
oysa erkekte gençlik, yüz kızartıcı şiir ve tehlikeli güzelliğin* bulunabileceği, "olgunlaşmamış"lığın en mümkün olabildiği evredir. yaşının, yorgun ruhunun ve cüzdanının yörüngesindeki, sorumluluk sahibi aile babasını model alan erkek, günlük formatlanmış hayatın dışına çıkma, kendisi olma arzusuyla yanan kadının ihtiyacını gideremez.
Bu kadın onu 'gerektiği gibi', başka tecrübelerle öğrenilmiş bir pleaser gibi sevecek erkekle tatmin olmuşluk duygusu yaşamaz. Henüz günlük hayatın gerçekliklikleriyle boğulmamış 'saf', kanı hala deli, kendisine en yakın erkek ihtiyacındadır.
e-kolayca gruplandırılabilecek, numaralandırılabilecek duygular yaşatan erkek olgunluğu, her anı kendine ait duygular yaşatan "olgunlaşmamış" erkekle kıyas kabul etmez.
