yine yoksun be abi. zaten hiç olmadın...
çocukluğum bir abim olsa nasıl olurdu acaba diye düşünmekle geçti. ergenlikte daha önemli problemlerim vardı seni hiç düşünemedim kusura bakma. ondan sonra da uzun zaman hiç düşünmemişim onu fark ettim. ta ki sol framede bu başlığı görene kadar...
neyse nerde kalmıştık , diyordum ki ; sen hiç olmadın ama ben içten içe senin olmanı istedim hep. ablamla takas etsek bir abi bulup diye hayaller kurdum. ablamı seviyorum gerçi. hem en azından o gerçek bir kişilik. senin gibi hayal ürünü değil.
neyse abi diyordum ki ; sen olsaydın da, ben sen dışarı çıkarken peşine takılan o istemediğin ufak kardeş olsaydım. ben yine böyle saçma sapan konuşsaydım da sen saçlarımı okşayıp tamam ufaklık yeter bu kadar deseydin. ama yoksun ve ben istediğim kadar saçmalayabilirim. *
sen olsaydın ve eşek kadar oldun artık beraber gezebiliriz bakışı atsaydın * ama sadece hadi seni gezmeye çıkarayım ufaklık deseydin. alsaydın kolunun altına tur atsaydık, beraber takılsaydık... **
evde herkes uyuyunca otursaydık dertlerini anlatsaydın bana abi. ben de kendi dertlerimi anlatsaydım.sansürlü anlatırdım gerçi *
sonra yaksaydın sigaranı birtane de bana uzatsaydın deneme amaçlı *. sonra ben alsaydım o sigarayı , sen de bana kızsaydın.
hayalini sevdiğim abi. yokluğunu sevdiğim abisi. iyi ki yoksun lan. oh ne rahatım *. olman gerekse zaten annem babam benden çok düşünürdü. hadi abi hoşçakal bugunluk bu kadar. *
