ah annem, cok patakladi kucukken ama haketmistim dogrusu, benim kadar yaramaz veleti dusmanima versin bi tek allahim... biraz buyuyunce bakti dayakta atsa kar etmiyor, imali bir sekilde bana seslenip elini terlige dogru uzatirdi, bende terlikle mi korkutucan beni hahayt derdim, gulmeye baslardik ikimizde olay unutulur giderdi... sonra onu da birakti, artik konusmuyor sinir yapinca. ama insan keske bi tokat atsa da bu sessizlik uzun surmese diyor icinden...*
