hiç sevgilisi olmamış kısmını biraz törpüleyerek kendi üstüme çekebilirim bu evreyi. arada böyle tanıma aşamaları olsa da tutunamayan ilişkilerin ardından var olan ve insanı birden kaplayan his bu alışkanlık. daha fazla bireyselleşme, daha sorumsuz olabilme özgürlüğü, birbirinden farklı ortamlarda bulunma, istediğin kıza yanaşabilme rahatlığı gittikçe daha cazip bi hal alınca ciddi ilişkilere de biraz gereksizmiş gibi bakıyosun. bu enteresan fikirden aşık olduğum an vazgeçiyorum ama o aşk bitince yine eski moduma dönüyorum. insanlık halleri çok değişik hakikaten.
