şimdi bahar geldi. bir üniversite öğrencisi olarak nevruz ateşinin etrafında oynayıp zıplamak kesinlikle gideri olan bir aktivite. hele birde okul çapında her yerde her gün kutlamalar görünce bir başka güzel oluyor. az daha bu gün davul zurna eşliğinde oynayıveriyordum. az kalmıştı. her fakülte kendi bünyesinde ayrı ayrı nevruzu kutluyor. valla güzel.
ve gazi üniversitesi. her ne kadar bu tür organizasyonları yapan grubun görüşü belli olsa da bu adamlar okul tarafından seviliyor. öyle veya böyle. kaideler istisnayı bozmaz tabiiki. hem öyle zannedildiği kadar garip bir yer değil. sevdiceğinizin elinden tutup mutlu mesut ortalarda dolaşabilirsiniz. kimse gelip bir şey demez. eskidenmiş onlar.
ve peşin edit: gelip bana nevruzun provoke edilmesinden falan bahsetme. böyle bir değerimiz varsa sahip çıkmak gerçekten çok güzel. bu çocuklara türkülerimizi sevdirmekten farklı bir şey değil.
