sözlük yazarlarından şiirler

entry5570 galeri ses1
    107.
  1. ayrılığımızdan sebep hisli bi adam oldum görsen;
    ağlarken gülümsüyorum çiyli penceremde bazen
    seslensen garipsemem
    öyle yakın yani ...
    yaslayıp başımı gittiğin yokuşa ,
    burdasın sanarak laf diziyorum senli benli
    okulda böyle oldu, otobüste şöyle oldu...

    gittin gideli yastığın yan duruyor
    uzansam uykuna dokunacak ellerim,
    oysa nerde uyuduğunu bilmiyorum...

    sokaklarda yürüdüm
    havuzlu parka gittim
    ağaçlarla konuştum
    sır mır vermedim
    anlattım sadece
    ne geliyorsa içimden onu anlattım
    senden seçtim ne dedimse

    laflar yaktım, şarkı dizdim
    türkü dinledim
    adını düşündüm, silüetini sonra,
    şiirlerini okudum,
    küçük notlarını;

    " akşam erken gelcem, ona göre "

    " sezer aradı, rem vercekmişsin, rem ne demekse!"

    " evsahibi geldi, ona göre "

    " akşam aliyeyi izlicem, gelince sakın kumanda nerde diye sorma"

    " havuzlu parka gidelim mi?"

    " başıma gelen en güzel şeysin sennnnnnn"

    " beni seviyorsan bu notun altına S.S. yaz, ben anlarım "

    " 12 nisan yaklaşıyo, daha da birşey demiyorum ona göre"

    " çok seviyorum diye şımarma sakın"

    " pleysteyşın bozulmadı, içine su döktüm, yine dökerim"

    " aynı yerde, ona göre, öptüm"

    uçurtmaları seyrettim sonra balkondan
    yürüdüm gittim yanlarına, geri döndüm
    olmadığın hiçbiryerde hiçbirşey olmuyormuş ..
    güller açtı sen gittikten hemen sonra, onları kokladım,
    erkenden ekmek aldım yemedim ama ,aldım yine de
    sen seviyorsun diye zeytinleri limonladım ...

    elimden başka birşey gelmeyince ağladım
    çünkü elimden başka birşey gelmiyordu...
    çiyli penceremden gidince gülüşün
    ezberimden çektim de,
    güldürdüm hayalini

    bana merhamet edecek kadar ne suç işledin
    bırakıp gidecek kadar büyük bir günah
    şimdi alaca vakitler alacaklı durur benden
    kaçacak sığınacak her yeri de mi
    götürdün giderken ?
    nereye sığmıyorum , hiç kalıyorum, az ölüyorum
    sağım solum demir perde kollarımı kırsam yok
    şehri yaksam, lanet okusam, eşkıya olsam yok
    bağırsam küfretsem, imana gelsem
    yolu yok
    bu ayrılığın sevgilim, izahatı yok

    birazdan kalkıp okula gidecem
    şehrin uykusunu almış kalabalığına karışacam
    kantinde bir çay,
    sigara ,
    bütün bunlar olurken hep seni düşünüyor olacam
    dün öyleydi, bugün de yarın da,
    çünkü ben seni severken
    herşeyi de sevmişim...

    o gün sadece gülümseyip yazmamıştım notunun altına
    şimdi kızgın demirlerle dövülen her hücreme ezberlettim
    keşke diyorum , ne işe yarayacaksa, belki görürsün diye

    .......S.S
    14 ...