yanlış bir şekilde olup olmadığı tartışılan olgu, eşcinsellikte, sübyancılık da, oğlancılık da yer yüzüne bugüne kadar gelmiş her toplum içerisinde az ya da çok varolmuştur. Sorun şudur o toplumun ahlak normları bu uygulamaları olağan dışı, edep dışı mı kabul etmekteydi, yoksa normal, garip sayılmayan davranışlar olarak mı değerlendirmekteydi. bu noktada nedimden, kabusnameye, seyahatnameden, çeşitli divan şiirlerine uzanan bir yelpazede oğlancılık gayet normal, ayıplanmayan, lanetlenmeyen bir olgu olarak işlenebiliyorsa, hele ki söz konusu toplum kadınların peçesiz sokağa çıkmasını, yabancı erkeklerle konuşmasını dahi hoş görmeyecek kadar muhafazakar iken bu yapılabiliyorsa,osmalıda oğlancılığın toplumsal açıdan ahlak dışı kabul edilen bir davranış olduğunu savunabilmek zordur.
