evrenin büyüklüğü karşısında çaresiz kalmak

entry12 galeri
    10.
  1. bak bu basligin altina yazilir iste...

    sözlüge uydurmak babindan tanim : aynen de öyledir.

    devami...

    ben bir akdeniz cocugu olarak hayatimda ilk kez- sonrasinda cok durdum orada, ama ilki cok enterasandi- atlantik okyanusunun yaninda durdugumda... hic beklenmeyen bir bicimde aglamaya basladim- ben ki hic sulugöz degilimdir-...

    o dalgalar beni mahfetti, o güc...gemileri kibrit cöpü seklinde oraya buraya savuran atlantik... o dalgalarin en kücügü 4 metreydi. önce "bu nasil birseydir böyle?" diye düsündüm....sonrasinda o 4 metrelik dalgalarin cok daha güclülerini gördüm.

    o atlantik maceramdan sonra "ne kadar kücük bir sey" oldugumu artik biliyorum. bu olay hayat görüsümü degistirdi. hele o dalgalarin, elele tutusmus 50 kisiyi böyle sanki hicbir seylermis gibi hallac pamugu gibi dagittigini gördükten sonra, kendim büyük dikkatle "guard"imi almis olmama ragmen karsisinda hicbir sey yapamadan devrilmis oldugumdan beri....

    ... ben evreni bir yana birak atlantigin karsisinda bile kendim cok kücük ve caresiz hissediyorum.

    herifin (yazar burada "herif" kelimesini atlantik icin kullanmis) sadece bir "porto rico cukuru" bile türkiye kadar büyükmüs - ki o cukurun genel derinligi 9500 metreymis- !!!
    herifin bir ucuyla diger ucu arasinda 7 (yaziyla yedi) saat farki var.

    ...sen de evrenden bahsediyorsun...
    0 ...