aslında çoğu insan hayalindeki aşkı bulmuştur...
misal benim gibi hayalimdeki aşkı buldum fakat karşılığını alamıyorum ondan başkasıyla olmak çok saçma geliyor sanki damarlarımda gezen kan gibi, onu her gördüğümde içim çok acayip oluyor... onu seversin ama birşey farketmez...
yazdığım bir yazıyla bitirmek istiyorum...
bugün, bugün ve yine bugün...
aslında çok şeydir yaşamak... en küçük hücrenden en büyük kalbindeki sevgiye kadar çok şeydir, zordur... çetindir... kifayetsizdir...
birgün birisi çıkar karşına uzatır elini ''sen bir hiçsin'' ve aynı zamanda ''sen herşeysin'' der gibi... sende tutarsın elini sanki o her zaman var gibi... gün gelir yokluğun varlığını bastıramaz karşındaki çeker elini ama artık çok geçtir çünkü yeterince dokunmuştur eli eline ve yeterince sevmişsindir karşılığını almışcasına ve gün gelir dersin ''ben yaşıyorum ve ben ölüyorum'' işte böyledir hayalindekinin sevgisiyle yaşamak her saniyeyi düşünüp yaşarken ölmek...
ama sen korkma ölümden sonra yeni bir yaşam, sevgisizlikten sonra yeni bir sevgi var hayata tutunmak için her zaman başka sebepler var... ama gün gelir ona öyle bir aşık olursun ki ne yeni bir sevgi istersin ne de yeni bir yaşam!
