zırvalamalara ses çıkarmak yerine saçma sapan tespitlerde bulunulabilecek bir kısırlığa dönüşmüştür. sözlük abileri de aptal saptal tespitçik yapanları sıcacık soba etrafında toplayıp öğütlerini de esirgememişler. sizin gibileri sadece buralarda görüyoruz gençler, sokaklarda, okullarda, parklarda, bahçelerde, askeriyede sizleri göremiyoruz. askerden önce ve sonraları antimilitanistsinizdir siz.
öğüt veren abiler ablalar sizler niye sadece burdasınız ya * yoksa bu iş için mi çalışıyorsunuz çok merak konusu inanın ki. inanmayanları görüyoruz ve insan olduklarından duyguları da var bazı inananlar kadar, ama hem inanmayıp hem duygusuz, nankör olunca abi abla olarak öğüt vermeye başlanıyor.
şu an insandan bahsediliyor ki, ilköğretim, ortaöğretim kısacası yaklaşık 12-13 sen o türk bayrağına bakarak göğüsleri gere gere istiklal marşı okudular. ben de onlar arasındayım. lakin küçükken göğsümü kabartan o bayrağı, şimdi bu ülkede yaşamayı kendime zorunluluk hissetsem bile saçma sapan hiç gereği yokken, yere koyup üzerinde faaliyetlerde bulunurken görmek, duymak, işitmek utanç verici. bu duygusuzluğa, vefasızlığa ses çıkarmamak pasif, asalak yaşantı geçirmeye delildir. öğüt verme yetenekleriniz kadar kafanız, biraz da duygunuz olsa zaten, vatandaş değil insan olurdu sizlerden.
not: başlık, öncesinde aşırı saçmalanmış olup, sonradan nedendir bilinmez, artık tepkilere karşı utançlık duygusu mu diyelim yoksa format jetonunun akıldan geçmesi midir diyelim tanıma çevrilmiştir, eski halini görmeden atıp tutanlar ayakta alkışlanacak insanlarsınız vesselam.
