hep komşunun kızının mutfak eşyaları daha güzel olurdu. minik tencereleri tavaları vardı ama olsundu ne de olsa aynı mahallenin çocuklarıydık. senin benim mi vardı, o mutfak eşyasını getirse sen kilim getirirdin. o tencerelerin içine kum doldurur, ağaç yapraklarına toprak sarıp dolma yapılırdı. güzel günlerdi şimdi sadece özlemle mutlulukla arıyoruz o günleri.
(bkz: 80 lerin sonunda 90 ların başında çocuk olmak)
