o güne dek yığılmış büyük bir saltanat geleneğinin, tebaa halinde yaşamaya alışmış bir cemiyetin yaşam biçemine yeni bir boyut kazandırmak sevdasındaki kişi, sarayın en önemli ikinci adamı olan sadrazam mustafa reşit paşa'dır. mustafa reşit paşa'nın desteğini her daim yanlarında hisseden tanzimat kadrosu içinde, ibrahim şinasi efendi, namık kemal, ziya paşa gibi isimler işi zaman zaman onun için şiir yazmaya ve onu "medeniyetin güneşi" mertebesine koymaya kadar ilerletirler. namık kemal 'in vatan kasidesinde ise ilk kez padişaha, bir güzele ya da din büyüklerinden birini ululamak amacı güdülmemiş, vatan için kendini fedâ etme potansiyelinden ve hürriyetten söz edilebilmiştir.
"vatanı hep boyamışken kane
böyle durmak mı düşer bigâne(çaresiz)
yürüyün bir daha şu meydane
nerde olsa çıkacak bir cane
haylar minnet eden insane".
