borçlar hukuku açısından incelenmemiş olmasında büyük eksiklik görüyorum. bütün temel hak ve özgürlükler gibi optimum kullanımı için bilinç ister. mutsuz olmak bireyin öngörebildiği bir seçimin sonucu olabilir pekala. 'e' kişisi olumsuz bütün sonuçlarını tahmin edebildiği bir 'söz'leşme yapabilir 'alfabenin bütün harfleri' kişisiyle.
sorumluluk sahibi 'e' kişisi, sözleşmenin bütün nimetlerinden* faydalandığı kadar, sözleşmenin feshiyle ortaya çıkan duygusal çöküntü, özleme, hüzün gibi ödemesi gereken bedellerden de kaçınmaz. mutsuzluk yükümlülük gibi görünebilir bu haliyle amma, ayrılıklar da sevdaya dahil maddesinin bağlayıcılığını önceden kabul eden 'alfabenin bütün harfleri' kişisi mutsuzluğun, sözleşme süresince yaşadığı mutluluğun son ödemesi olduğunu da kabul eder.
mutsuz olma hakkını tanımayan herhangi kişinin mutlu olma hakkından faydalanması ise hukuken mümkün değildir. (karayalçın hoca'ya sordum, "saçma ama tuhaf" dedi.)
