eskiden mahalledeki saf çocuklar olurdu, onlardan biraz yaşca büyük serseriler bu çocukla eğlenirlerdi kafalarına göre ona buna saldırtırlardı, zavallı bir bok bilmeden gaza gelip sataşırdı oraya buraya. orada toplananlarıda buna benzetiyorum. bir yandan sinirlensemde diğer yandan canımda yanmıyor değil yani, çünkü bakıyorumda hakkaten kürdistan kürdistan diye sloganlar atanların suratından aptallık akıyor, ezik gerzekleri kandırmışlar, inandırmışlar bi davaya onlarda sataşıp duruyolar işte öteye beriye. akşam evlerine gidip yemeklerini yerler, gece yataklarında uyurlar tüm bu süre zarfında hiçbirşekildee kafalarında bu sloganlar, bu ülkeyi ele geçirme çabaları yoktur. taki gündüz meydanlara çıkıp serseri abilerinin onlara köpek gibi havlamayı yapabildikleri tek şeyi öğrettiği anı yeniden hatırlayana kadar. garibim özürlüm alır eline sopayı, kafasına göre yine koşuşturmaya bağırmaya başlar oraya buraya. 250 tane 500 tane ahmak bir araya toplanmış kürdistandan defol türkiye diye bağırıyorlar. hadi yavrucum tut kıs kıs kıs, bununla avunuyorlar işte ne yapacağız.
