iftar zirvesinde yanının boş olduğunu görüp, " pardon bağyan yanınıza oturabilir miyim? " diyerek yavşadığım ve kaynaştığım yazar. ben tam kendi kendime " ben nasıl böyle bir güzelliği tanımam yazıklar olsun bana! " diye hayıflanırken farkettimki, biz zaten bayadır tanışıyormuşuz kendisiyle.
" bak o naalet adam allahın cezası baz istasyonu yüzünden aramıza samsun-ankara karayolu girdi görüyomusun canımcığım " dediğim yazar ayrıcana. ben yine her zamanki gibi noktalayayım entryimi. yirim yirim.
